Codziennie rano budzę się z obrazami greckimi przed oczyma. Może dlatego, że próbuję uporządkować zdjęcia i wybrać dla przyjaciół tylko te najważniejsze. Pobyt na Rodos zrobił swoje, a kolejne greckie wakacje zapamiętam na długo. I dziś napiszę tylko o miejscach i chwilach wyjątkowych, by nikt nie miał wątpliwości, że Grecja jest naprawdę warta poświęceń. Każdych – żeby było jasne. Przed wyjazdem...

Dwadzieścia lat temu, po pierwszym w życiu greckim urlopie nabrałam przekonania, że Grecy to przesympatyczni ludzie. Byli uprzejmi, otwarci i bardzo życzliwi. Kiedy mówiłam, że jestem Polką ich przyjazne nastawienie wyraźnie rosło. Bardzo podobało mi się, że nie byli nachalni i mocno  zapamiętałam ich życzliwość wobec turystów. To wszystko zostało w mojej głowie i kiedy przychodziło decydować...

Po moich ostatnich wpisach wśród znajomych mi Czytelników pojawiło się bardzo niebezpieczne przekonanie, że : a)      mam zepsute wakacje, bo narzekam; b)      nie umiem podjąć decyzji o zmianie hotelu, w sytuacji kiedy w moim jest jakiś problem – czytaj spać nie dają; c)       na życiowej drodze zgubiłam romantyczną...

Karteczkę „ tomorrow change room” przyniosła mi sprzątaczka już w trzecim dniu wojny o pokój z dostępem do spania. W moim pokoju było co prawda łóżko z wygodnym materacem, więc czynność była przewidziana, ale dyskoteka hotelowa wypełniała przestrzeń skutecznie uniemożliwiając wszelkie próby czytania, zasypiania, skupienia myśli na czymkolwiek innym, niż miarowe potrząsanie kuprem. Pierwszego dnia...

Dwadzieścia lat temu odkryłam Grecję i jej zbawienny wpływ na moje skołatane nerwy. Próbowałam stosować zamienniki, ale mimo wielu prób greckie wakacje zawsze najlepiej mi służyły, a zastosowana terapia ozdrowieńcza starczała na dłużej. Pewnie dlatego, że gdy przewodnik opowiada o historii zwiedzanych miejsc, to rozumiem, co do mnie, mówi – czyli rozpoznaję bohaterów opowieści, pamiętam niektóre...

Są takie niedziele, że aż dech zapiera. Od rana do samego wieczora piękna pogoda, życzliwi ludzie, milczący politycy ( bo ich wyłączyłam), nieistniejący Facebook. W ogrodzie ptaki śpiewają, leżak w czerwcowym półcieniu, żadnego wiatru i obfitość zieleni. W dodatku obowiązki rodzinne towarzysko–gastronomiczne odbyłam wczoraj, więc dzisiaj mam wolne i nic nie „powinnam”. No „cud-mniód-malina” po...

Myśli wieczorne na 4 czerwca. Cały dzień próbuję i nie umiem sobie przypomnieć siebie tamtej. Jaka byłam, co myślałam? Tamte wybory – najważniejsze wydarzenie dla wielu Polaków z mojego pokolenia, taktowałam na pewno śmiertelnie poważnie. To pamiętam, bo po raz pierwszy w życiu głosowałam i czułam, że mój głos coś zmienia. To były zresztą pierwsze wybory, w których wzięłam udział, bo na poprzednie...

... czyli przedwcześnie zrezygnowałam,  jako panująca monarchini z tronu i zrzekłam  się przysługujących mi z tego tytułu praw. A mówiąc poważnie oficjalnie zamknęłam swoją dwudziestoletnią walkę ze śmieciami i przestaję o sobie myśleć, jako o Królowej Śmieciowej. Od kilku lat byłam już bez królestwa, bo z różnych przyczyn Fundacja „Pro terra” , którą zarządzałam musiała opuścić siedzibę...