Zgubiłam tydzień. Ten ostatni. Szukam, zaglądam, pytam. Nikt nie widział, nikt nie znalazł. Przepadł. Nie pomaga św. Antoni, św. Tadeusz. Nikt i nic nie pomaga, tydzień uciekł i go nie ma. Myślę sobie w chwili zadumy - dobrze, że tydzień, a nie całe życie. Ale ja chciałabym mieć te tygodnie przeżyte w jakiś uporządkowany i świadomy sposób, a nie tak zwyczajnie je po prostu pogubić. Przecież jestem...

Jesień przyszła. Żeby nie było wątpliwości i nikt jej nie przegapił, na wszelki wypadek przyszła w sierpniu i pewnie zostanie do późnej wiosny. Oczywiście z małym przerywnikiem na frontalny atak syberyjskiej zimy, kolejną klęskę nadmiaru oraz  czas próby dla drogowców. Przyjście jesieni wyczuwam nosem (natychmiast siąpi) a także głęboką refleksją nad niedostosowaniem zawartości szafy do okoliczności...

Mam za sobą dwa niezwykłe dni. Z trudem ogarniam wszystkie myśli, przeżycia i uczucia, które od soboty rano przeleciały mi przez głowę i serce. Nie pamiętam, bym w ostatnich kilkunastu latach uczestniczyła w czymś równie ekscytującym i wartościowym. Nie będę opisywać wydarzeń #9KongresKobiet, bo każdy kto się tego podejmie polegnie, albo jako pisarz, albo obserwator. Działo się w tempie, na luzie...

Zamilkłam, bo powroty są bolesne. Szczególnie, gdy się wraca z krainy szczęśliwości, raju utraconego z temperaturą wody i powietrza w okolicy 30 stopni. Z raju, w którym karmili, poili i dbali o człowieka w formie pakietu all inclusive (bo innej opcji nie ma!). Powroty są prawie nie do zniesienia, gdy wraca się do kraju zalanego deszczem, z wilgocią i chłodem na dzień dobry i na dobry wieczór....