Ani się obejrzałam, jak moja poszła i przyszła cudza. Wyjątkowo wkurzająca. Mam takie przekonanie, że młodość jest fajna tylko na obrazku. Szczególnie na reklamie kosmetyków i bielizny, najfajniejsza oczywiście w reklamach kosmetyków powstrzymujących procesy starzenia, a bielizny modelującej sylwetkę. Poza tym jest irytująca, trudna do zniesienia i bardzo niebezpieczna. I żeby nikt nie myślał, że mnie żółć zalewa z powodu zmarszczek, czy innych takich skutków starzenia widocznych gołym...

Dzień dzisiaj  z rodzaju wyjątkowo trudnych. Po pierwsze pogoda. W Poznaniu mgła tak gęsta, że nawet obskurny blok stojący jakieś 50 m od mojego domu był ledwie widoczny. No i na dodatek to coś, co z nieba leci – niby deszcz, ale nie tak całkiem. Takie coś na kształt dżdżu. I żaden tam kapuśniaczek, czy inne przyrodnicze cudeńko. Taka zwyczajna wilgoć ordynarnie włażąca pod szale, czapki, powieki, wdzierająca się do serca i obezwładniająca umysł. Niby jestem odporna, ale dziś zdecydowanie...

Zapytałam dzisiaj moją siostrę, czy umiłowanie świętego spokoju jest oznaką zbliżającej się starości. Siostra się zna, bo chociaż jest ode mnie młodsza, to i tak starsza. Któraś z nas jest na pewno adoptowana – tak jesteśmy inne. Ale nie drążę tego tematu, bo i tak nikt się nie przyzna. Ja nawet koło setki nie będę tak dojrzała i mądra, jak ona jest od bardzo dawna. Poza tym się zna, bo pracuje w najtrudniejszym miejscu na świecie – czyli w publicznej poradni zdrowia psychicznego,...

W poprzednim poście tak tryskałam optymizmem, że jak to dzisiaj przeczytałam, to aż mi się słabo zrobiło. Ja bardzo przepraszam wszystkich, którzy myślą, że ja mam jakiś patent na wieczny optymizm i energię czerpię nie wiadomo skąd. I właściwie to ja podejrzana jestem w tym kraju wiecznego smętka i nostalgicznej zadumy (to dotyczy inteligentów czytających) lub żarłocznej konsumpcji (dotyczy inteligentów nieczytających). Otóż patentu nie posiadam. Złoża optymizmu dostałam w pakiecie razem...

Hurra! Wyszło na moje! YES,YES,YES! Koleżanki moje! Te od serca i te mniej zaprzyjaźnione! Te,  z którymi się ożenię, bo  tak je kocham i te które szczerze lubię. Wszystkie Baby najmilsze! Lećcie do sklepu i kupcie dzisiejszą, sobotnią wyborczą i dodatek „Wysokie obcasy”. A tam przeczytajcie wywiad Agnieszki Jucewicz z Susan Pinker – kanadyjską psycholog. Nie marudźcie, przeczytajcie! Warto! Bo tam znajdziecie odpowiedź na wiele problemów, które nas trapią. Oto próbka tego...

Od kilku miesięcy uporczywie pracuję nad tym, by przemodelować swoje myślenie i uwierzyć w reklamę. Nie w każdą i nie generalnie.  W  jedną – zachęcającą do oszczędzania na najdłuższe wakacje w życiu. Reklamuje się oczywiście bank i to w dodatku mój. Więc siłą rzeczy oglądam i doświadczam. Przemodelowanie ma dotyczyć myślenia o tym, co mam i w czym żyję. Konkretnie próbuję przejść od myślenia, że to co mam,  czyli emerytura, to dopust boży, koniec wszystkiego i wykluczenie...

Znaną pisarką zostałam wiele lat temu, w 1991 roku. Tak jest! Też w to uwierzyć nie mogę, ale już wtedy umiałam i pisać, i czytać, i w ogóle. To generalnie był naprawdę piękny czas dla literatury. LUDZIE STALI W KOLEJCE PO KSIĄŻKI. Brali wszystkie, bo tak byli spragnieni słowa i w dodatku mieli nawis inflacyjny – czyli tak zwany gorący pieniądz. Sama w tym czasie latałam do świetnie zaopatrzonego kiosku Ruchu ze stoiskiem księgarskim na rogu Garbar i Wszystkich Świętych w Poznaniu...

Człowiek pisze, żeby się myślą podzielić, żeby zeszło z wątroby i żeby jakoś (choć przez chwilę) zatrzymać myśl. Zakładając oczywiście, że ją ma. Myśl, nie wątrobę. No, a jak napisze to ma za swoje. Bo jak ludzie przeczytają to każdy jakoś po swojemu i każdy inaczej zrozumie.  I włącza mu się czujność – bo a nuż to o mnie? A Polce/Polakowi zaraz po czujności włącza się gotowość bojowa. I dalejże na pisarza/blogera/inne (niepotrzebne skreślić)! Po poprzednim niewinnym wpisie na...

FB jest bardzo pożyteczny, bo całkowicie znienacka dostarcza inspiracji i cennych myśli. Rano znalazłam taką „Człowiek ma dwa życia. To drugie zaczyna się wtedy, gdy zrozumiesz, że życie jest tylko jedno”. Powiedział to Tom Hiddleston. Nie wiedziałam kto to , ale z Wikipedii dowiedziałam się,  że to stosunkowo młody aktor.  A myśl taka dojrzała i raczej przypisałabym ją komuś znacznie starszemu. Widać jednak to ja jestem chyba opóźniona w dorastaniu i dojrzałości. Za to na...